Επιστολή Ελμίνας και Αριστόβουλου Ζάννου προς αγαπητοί μου, Παρίσι 2/15 Οκτωβρίου 1912 2
- NPAN FO 03-SF 02-SE 002-FI 007-IT 0008-PA 002
- 1912-10-15
Parte de Ζάννος Ιωάννης του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη, οικογένεια
λογραφίαν. Λέγω δεν θα έχωμεν τι να κάμωμεν δι’εμε΄τουλάχιστον διότι τα μαθήματα εις την Sorbonne αρχίζουν μόλις τον Νοέμβριον! Όπερ δε χείριστον η κάσσα με τα αγαπητά μου, τα πολύτιμα μου, τα χρυσά μου βιβλία όχι μόνον δεν έφθασε αλλ’αγνοούμεν που ευρίσκεται!
Αχ τα βιβλιάκια μου, τι θα κάμω χωρίς αυτά;Τώρα θα είχα θαυμάσια καιρόν να μελετήσω λατινικά, να διαβάσω αρχαία, και μένω εις τα κρύα του λουτρού!
Εν τω ματαξύ θα αγοράσω τίποτε νέον να διαβάσω, διότι πρέπει να είμαι απησχολημένη δια να μη βαρύνομαι.
Εχω πάλιν πλείστα να σας γράψω και ακόμη δεν σας ανέφερα τίποτε πολιτικόν. Χθες το βράδυ εμάθαμεν την εισβολήν των Τούρκων εις τα σερβικά σύνοαρα, σήμερον το πρωί τον λόγον του Βενιζέλου δια τηνένωσιν της Κρήτης. Ο πόλεμος λοιπόν είναι αναπόφευκτος. Όλοι εδώ μας το έλεγαν και τώρα πλέον δεν υπάρχει αμφιβολία. Θεέ μου τι τρομερόν. Τώρα ας ελπίζωμ,εν ότι δεν διαρκέση πολύ και ότι δεν θα είναι αιματηρός. Α πως εθύμωσα χθες με τον παληάνθρωπον τον Λοτί. Είχε εν άρθρον εις την Matin τόσον φιλότουρκον και υβρίζον τα βαλκανικά κράτη που με έκαμε να τον σιχαθώ. Φαντασθείτε ότι λέγει ότι είναι αίσχος της Ευρώπης να επιτρέψει εις τα Βαλκανικά κράτη τα οποία ονομάζει ύαινας να επιτεθούν ανάνδρος κατά του ηρωικού Τουρκικού λαού του διατρέχοντος τόσον επικικίνδυνην κρίσιν!!! Και δεν είναι μάλλον αίσχος να επιτρέπουν εις τους Τούρκους τόσα όργια, να κρατούν την Κρήτην, και δια τα συμφέροντα των να κάμουν αδικίας επί αδικιών.
Καλε δεν σας είπα ακόμη το μεγάλον νέον. Από σήμερον το πρωϊ η Lucie κι εγώ καθήμεθα εις την pension μας. Αλλά τώρα σας γράφω από το ξενοδοχείον διότι θα φάγωμεν έξω. Ώστε να μας γράφητε Pension Baumgartner, ruw Keppler 5bis. Με τον καιρόν θα σας περιγράψω τα δωμάτια μας τα οποία είναι 3 τον αριθμόν. Δύο μικρά συγκοινωνούντα ως κραββατοκάμερες και παραπλεύρω ένα σαλονάκι.
Ως σας έγραφα την Κυριακήν το μεσημέρι επήγαμεν εκεί με την κυρίαν Verger. Η κυρία της pension παρα πολύ ευχάριστος,