αλλ’ εκουράσθην τόσον πολύ, ώστε άλλοτε δεν πηγαίνω τόσον μακράν. Το απόγευμα εκοιμήθην έως τας 3μ.μ. οπότε ήλθεν η θεία Ειρήνη να μας αναγγείλη ότι έρχεται πλοίον να φορτώση, το πρωτον από όταν ήλθα. Επήγα αμέσως εις το μπαλκόνι το οποίον είνε πολύ εύμορφον (γύρω-γύρω υπάρχουν φυτευμένα άνθη είνε σκεπασμένον άνωθεν , τρώγομεν δε πάντοτε εκεί) και είδον μετ’ολίγον εν πελώριον πλοίον να εισέρχηται και να πλησιάζει προς την γέφυραν οπόθεν επρόκειτο να φορτωθή αλλά το πλοίον ήτο τόσον μεγάλον ώστε δεν εχωρούσε υπό την γέφυραν όπως έπρεπε και με την φόραν που ήλθεν έσπασε αυτήν εις το άκρον. Αι βλαβαι είνε αρκεταί, ως εκ τούτου δε, προς φοβεράν απελπισίαν και θυμόν του Γεώργου, δεν θα δυνηθή να φορτωθή ούτε σήμερον ούτε αύριον έως ότου διορθωθούν αι βλάβαι. Όταν το πλοίον εστερεώθη καλώς με δύο άγκυρας και με 7-8 σχοινιά εις την ξηράν και εις δύο σημαδούρας επήγαμεν με την βάρκαν δια να ίδωμεν εκ του πλησίον αυτό. Είνε τερά;στιον αγγλικόν πλοίον ονομάζεται Whateley-Hall και έχει χωρητικότητα εξ χιλιάδων αγγλικών τόννων. Το σχήμα αυτού είνε πολύ παράξενον. Επάνω είνε στενόν και μονομιάς εξογκούται πάρα πολύ.
Το βράδυ ήρχισαν να ανάπτουν εις όλας τας οικίας φωτιάς διότι είνε σήμερον παραμονή του Κλείδωνος, όστις θεωρείται εδώ η μέγιστη εορτή. Το θέαμα ήτο πολύ εύμορφον. Όλαι αι οικίαι ήσαν κόκκιναι εκ της αντανακλάσεως της φωτιάς η δε θάλασσα εφαίνετο ως πυρπολημένη. Μετ’ολίγον ηνάψαμεν και ημείς τεράστιαν φωτιάν την οποίαν επηδήσαμεν, όταν έσβυνε ολίγον, πολλάς φοράς.
Μετά το φαγητόν επήγαμεν αμέσως να κοιμηθώμεν.

Παρασκευή
Σήμερον δεν εργάζονται εις τα μεταλλεία, ένεκα του Κλείδωνος τον οποίον ως σας έγραψον και χθές, εορτάζουν εδώ επισήμως. Αλλ οκακόμοιρης ο Γεώργος αντί να καθίση και αυτός να ξεκουρασθή, τουναντίον έχει σήμερον

περισσότερον εργασίαν, διότι σήμερον γίνονται αι πληρωμαί όλων των εργατών. Κοπάδι ολόκληρον από εργάτας συνοθούνται εις την πόρτα του γραφείου του και ένας ένας εισέρχεται και πληρώνεται. Καθώς μας είπεν ο Γεώργος άνω των 50.000δρ. επλήρωσε σήμερον εις τους εργάτας. Να τας είχαμεν ημείς έ; Εν τω μεταξύ επήγαμεν ημείς εις εν πολύ εύμορφον μέρος ονομαζόμενον Καταράκτης. Εφύγαμεν εις τας 7 ½ π.μ. και επροχωρήσαμεν εντός ενός μικρού ρυακίου, το οποίον χάνεται εντός της γης ολίγον μακρότερον του χωρίου, επί ¾ περίπου, οπότε και εφθάσαμεν εις ωραιότατον μέρος όπου το ύδωρ του ρυακίου χύνεται από μέγα αναλόγως ύψος και σχηματίζει μικρόν καταράκτην. Το μέρος τούτο είνε μαγευτικώτατον, δάσος ολόκληρον από πικροδάφνες όλες ανθισμένες καιμεταξύ αυτών λυγαριές άφθονες, ούτως ώστε τα άνθη αυτών περιεπλέκοντο και εσχημάτιζον ωραιοτάτην ανθοδέσμην από …., άσπρα και violet χρώματα. Εκόψαμεν πολλά άνθη και αφού ανεπαύθημεν επιστρέψαμεν πάλιν εις το χωρίον, όπου εκάμαμεν το καθημερινό μας μπάνιο. Μετά τούτο επήγα και αγόρασα από εν μικρόν εμπορικό αγκίστρια και τρίχες δια να ψαρεύω, εξόδευσα δε προς τούτο λεπτά 30.
Το απόγευμα ο γεώργος δεν είχε πλέον εργασίαν και δια τούτο επήγαμεν ολίγον όλοι μαζί περίπατον με την λέμβον. Ο κακός καιρός έχει πλέον παύση και σήμερον είχομεν όλην την ημέραν νηνεμία, ως εκ τούτου δε ηδυνήθημεν να προχωρήσωμεν αρκετά με την βάρκα έως τον κόλπον του Κουντούρου. Εν τω μεταξύ επιάσαμεν μερικάς πεταλίδας και σάλιαγκους, ενόμισα δε τότε ότι ήμεθα εις τους Πεταλιούς και ετρέχαμεν εις τους βράχους με τη διαφοράν ότι ελύπατε όλοι σεις. Τι ωραία θα επερνούσαμεν εάν ηρχόμεθα όλοι μας εν θέρος εδώ!
Το πλοίον όλην την ημέραν πάλι σήμερον δεν ειργάσθη διότι αι βλαβαι της γέφυρας δεν επανορθώθησαν ακόμη εντελώς δια τούτο δε ο Γεώργος

είνε κατασκασμένος και βρίζει από το πρωί έως το βράδυ και το πλοίον και τον πλοίαρχον του

Σάββατον
Σήμερον μας ανηγγέλθη τραγικώτατον συμβάν. ΄Ερχεται πρωί πρωί ο παππάς του χωρίου, ο παππα Λινάρδος εις το σπίτι και μας λέγει ότι εν παιδίον είδεν εις τον κόλπον του Κουντούρου εντός της Θαλάσσης έναν άνθρωπον πνιγμένον. Αμέσως έστειλεν ο γεώργος μίαν βάρκαν δια να τον πάρουν εντός της οποίας εισήλθεν ο ιατρός του χωρίου, ο παππάς και διάφοροι άλλοι χωρικοί, μετά δε ημίσειαν ώραν περίπου επέστρεψεν και έφερε τον δυστυχή πνιγμένον. Είνε ξένος από την Θεσσαλίαν και ήλθεν εδώ με εν μικρόν παιδίον και εγάνωνε όλας τας κατσαρόλας του χθες. Χθες το βράδυ καθώς εξεκρίβωσαν κατόπιν με μίαν νεκροψίαν, αφού έφαγε πάρα πολλά κουκιά επήγε και έκαμε μπάνιο, φαίνεται δε ότι απέθανεν αμέσως εντός της θαλάσσης διότι εύρον το πτώμα του εντός αυτής.
Το απόγευμα επήγεν ο Ορέστης με την βάρκαν μαζί μου, αυτός μεν δια να ζωγραφίση, εγώ δε δια να τραβώ τα κουπιά και να ψαρεύσω. Εμείναμεν επί 1 ώρα περίπου, κατά την οποίαν ο μεν Ορέστης εσκιτσάρισε πάρα πολύ καλά το χωριό μαζί με τα όπισθεν αυτού όρη, εγώ δε εψάρευα και δεν έπιασα κανένα ψάρι. Μετά την επιστροφήν μας επήγαμεν (όταν γράφω επῆγαμεν σημαίνει ότι επήγαμεν ο Ορέστης , η Ματθίλδη εγώ και ενίοτε ο Ερρίκος, ο οποίος είνε πολύ καλό παιδί και συναναστρέφεται πολύ μαζί μας, μόνον) με την βάρκαν έως τον Αλμυρόν. Ο Αλμυρός απέχει από το σπίτι μας ένα τέταρτον πεζή, εκεί υπάρχει θερμή πηγή και έχουσι κτίση δύο λουτήρας, όπου πολλοί πάσχοντες από ρευματισμούς λούονται. Τα αποτελέσματα των λουτρών τούτων είνε θαυμάσια. Πολλοί άνθρωποι ιατρεύθυησαν εντελώς και ο Γεώργος ισχυρίζεται ότι είνε πολύ καλλίτερα και από τα λουτρά της Αιδηψούς και από τα της Κύνθου.
Το βράδυ είχομεν δύο μουσαφιρέους εις το τραπέζι, τον αστυνόμον της νήσου