Τετάρτη 10 παρά 20 π.μ. Σήμερον το πρωί ελάβαμεν τα γράμματά σας, τα οποία είχατε διευθύνει εις το ξενοδοχείον, ως και δύο κάρτας της θείας Ολυμπίας προς την Έλλην. Επίσης και εν γράμμα προς τον μπαμπάν. Βρε παιδιά, τι λέγετε ότι δεν έχετε τι να μας γράψετε. Μα διατί δεν μας αναφέρετε τίποτε δια το νοικοκυριό; Νομίζετε ότι δεν μας ενδιαφέρει; Πως τα πηγαίνετε με την Κατίναν και Καλλιόπην; Δεν τας μαλλώνει συχνά η Miss Dillon; Είπετε τους χαιρετίσματα. Πολύ μας απήλπισαν όσα γράφετε δια τον Μίλτον, ότι δηλ. κατετάχθη κρυφίως. Μα διατί να το κάμη αυτό; Βεβαίως είχε δίκαιον να καταταχθή. Δεν ημπορούσε να κάμη αλλέως, αφού πάντως θα τον εκάλουν δια τον πόλεμον, αλλά διατί να μη το είπη εις κανένα; Δεν ηξεύρετε πως σκάζομεν που δεν είμεθα εις Αθήνας αυτήν την εποχήν! Να είμεθα μόναι εδώ και να ηξεύρωμεν ότι τόσοι γνωστοί μας έγιναν στρατιώται, ότι τόσοι μάχονται και φονεύονται εκεί επάνω πέρατων συνόρων.
11 ήλθεν η ράπτρια και δεν έχομεν πλέον καιρόν να τελειώσωμεν διότι πηγαίνομεν