800. Σημείωμα Μίλτου για το ταξίδι και τη διαμονή του στη Σέριφο. 1906. Η ημερομηνία κατά προσέγγιση (εκτίμηση Αντώνη Φάκαρου)

Λείπουν οι δύο πρώτες σελίδες

………εσηκώθην. Ώχ τι ετράβηξα τότε έως ότου ενδυθώ. Το πλοίον με έριριπτε πότε επάνω εις την πόρταν,, πότε επάνω εις την πόρταν, πότε επάνω εις το κρεββάτι, εκτός δε τούτου έσπασα το στομάχι μου από την ανακάτωσην, χωρίς όμως να βγάλω τίποτε, ώστε αν και αγαπώ τόσον πολύ τα ψάρια, ως μου έλεγε χθες η Μίνα εντούτοις με μεγάλην μου λύπην να ηδυνήθην να τους δώσω τροφήν. Μετά πολλά βάσανα αφού ενεδύθην επήγα clopin clopan έως επάνω οπόθεν με εβοήθησε ο καμαρώτος να αναβώ εις το κατάστρωμα, διότι τόσον δυνατόν ήτο το κούνημα ώστε ήτο αδύνατον να περπατήσω. Εις το κατάστρωμα ολίγον έλειψε να πέσω κάτω από το σφοδρότατον άνεμον. Εκάθησα εις το μέσον του καταστρώματος και ανέπνεα τον καθαρόν αέρα. Αλλ’ εκουνούσε, εκονούσε, εκονούσε φοβερά!! Απελπισία. Δεν ηδυνάμην πλέον να μείνω επί του καταστρώματος και ενύσταζα φοβερά. Τελοσπάντων μετά πολλήν αγωνίαν επήγον πάλιν εις την καμπίνα μου, επλάγιασα ενδεδυμένος ως ήμην και ευτυχώς απεκοιμήθην πάραυτα.
Όταν εξύπνησα ο ήλιος με εφώτιζεν. Δεν εκουνούσε σχεδόν πλέον και όταν ανήλθον επί του καταστρώματος είδον ότι είχομεν κάμψη το βόριον ακρωτήριον της Σύρου και επλησιάζαμε εις την πόλιν, μετ’ ολίγον δε εισήλθημεν εις τον λιμένα της Ερμούπολις, όπου εύρον ευκόλως τον βαρκάρην του Γεώργου. Εις τον καμαρώτον, επειδή με επεριποιήθη πολύ καλά και επειδή δεν είχα μονόδραχμον ηναγκάσθην να του δώσω δύο δραχμάσς. Όταν εξήλθον εις την προκυμαίαν της Σύρου άφισα την βαλίτζαν μου εντός της βάρκας και εκάθισα εις ένα καφενείον όπου αντί μόνον 25λ. είπιον καφέ με γάλα και ένα κουλούρι, κατόπιν επειδή ο Αετός έφευγεν εις τας 9 π.μ. από την Σύρον, επήγα να περιηγηθώ ολίγον την πρωτεύουσα των Κυκλάδων.
Η πόλις είναι εκτισμένη επάνω εις λόφους, αι δε οδοί αυτής είνε αι περισσότεραι από σκαλοπάτια, Αι δε λοιπαί pavees. Τίποτε το αξιοσημείωτον δεν υπάρχει εδώ, εκτός από το θέατρον και από την πλατείαν, τα οποία