και έναν γραμματέα του Ειρηνοδικείου, οίτινες ήλθον ενταύθα ίνα εξακριβώσουν πως επνίγη ο άνθρωπος εκείνος, τι πράγματα είχε μαζί του και δια να φροντίσουν περί της ταφής του, αλλά δεν φθάνει που είχομεν αυτούς εις το τραπέζι αλλ’ εκοιμήθησαν και εις το σπίτι μας, εις την κάμαραν μας! και μας ηνάγκασαν να μετακομισθώμεν εις την κάμαρανμ της θείας Ειρήνης και Ματθίλδης όπου εκοιμηθήμεν χάμω και όπου δεν ηδυνήθην έως τας 11 ½ να κοιμηθώ από τους πολλούς ψύλλους έως ότου τελοσπάντων επάστωσα το κρεββάτι μου και το σώμα μου με σκόνην Καζιλα΄ρι και ηδυνήθην τοιουτοτρόπως να κοιμηθώ ήσυχα έως το πρωί.

Κυριακή
Σήμερον τομ πρωί φοβερά μαλλώματα εγένοντο μεταξύ εμού προπάντων και του περιβολάρι και της περιβολάρισας της Ισμήνης. Η Ισμήνη μας είπε χθες να κόβωμεν όλα τα χορταρικά μόνοι μας διότι ο περιβολάρης κόβει πολλά την προηγουμένην ημέραν και μας τα φέρνει μαραμένα και εάν ο περιβολάρης έχει κομμένα να μη τα πάρομεν κατ’ουδένα τρόπον. Σήμερον μόλις επήγαμεν εις το περιβόλι και αρχίσαμεν να κόπτομεν φασουλάκια δια σαλάτα έρχεται αμέσως η περιβολάρισα και μας λέγει ότι έχει αυτή κομμένα φασουλάκια «Μα γιατί να τα κόβης συ, της λέγει η Ματθίλδη, δεν σου είπαμεν χθες ότι θέλωμεν να τα κόβωμεν μόνοι μας;
Ναι,μα επειδή αργήσατε ενομίσαμεν ότι δεν θα έλθετε
Τι να σου κάμω καϋμένη, της λέγω εγώ, δεν δεν ημπορούμεν να πάρωμεν τα χορταρικά που έκοψες, διότι η κυρία Ισμήνη μας είπεν να μη τα πέρνωμεν πλέον. Τούτο την εξόργισεν σφόδρα. Ήρχισεν να φωνάζη ότι το σπίτι της δεν είνε ψωριασμένο, ότι αυτή δεν ξεύρει να κλέβη και ότι η κυρία της της είπεν χθες να κόψη κοκκινογούλια, μελιτζάνες, κολοκυθάκια, όλα ψευτιές φοβερές. ‘Ερχεται κατόπιν και ο περιβολάρης και ήρχισε να φωνάζη και αυτός και να λέγη ότι καλά

(Και εγώ σας φιλώ όλους πολύ πολύ και ευχαριστώ την αγ. Εδιθ δια το γράμμα της εις το οποίον θα απαντήσω προσεχώς. Ισμήνη